De ondragelijke parallelliteit van tralies

 

De ondragelijke parallelliteit van tralies

overschaduwt prachtigste papegaai veren,

mooiste pikzwarte ijsberenvacht en

meest zachte, blauw-paarse huid van

de bonga, afrikaanse  holhoornige antilope,

als enige in de soort  boocerus.

 

De ondragelijke helderheid van glazen wanden

werpt een nevelige scheiding op waarachter

 wreedste leeuwenmanen gedempt brullen,

gewiekste soepelheid van de

witte panter en ellenlange komodovaranen

zich nooit kunnen verbergen, zoals toen.

 

De ondragelijke koelte van het zoete water

dat de valse biotoop bepaalt, waarin het

meest lenige apengeel met rode

ibissen onder een vogel-

net zich in zichzelf verstrikken met onder hen ijskoude,

giftige slangen, voedsel verterend.

 

De ondragelijke eerzucht van de mens bood vooral

weerstand tegen door god geëiste bescherming

van het aards paradijs, rustend op de

noodlottige zekerheid dat

alles wat wij nu zien wanhoop is van kwetsend licht in de

ogen van ooit wilde tralie-dieren.